Қанат Үмбетов

Сәйгүлік

КЕЗДЕРДЕ КЕЙДЕ КАРА БУЛТ АЙДЫ БУКТЕГЕН,
УЙИМЕ УНСИЗ ТУНЖЫРАП КАЙГЫРЫП КЕЛЕМ.
ТАЛЫКСЫП ЖАТЫП СОДАН СОН КЕТЕМИН УЙЫКТАП,
УЙЫКТАП КЕТСЕМ ТУСИМДЕ САЙГУЛИК КОРЕМ...

Минем де шабам алдымнан ангарлар каптап,
Таулардан оргып отемин, зангарларды аттап.
Жарыктын жылдамдыгын да жолда калдырам,
Мен болсам — арман, тулпарым — арманнан да аппак!

Жосылтам, ширкин!Борайды жана олен кардай.
—Тулпарым кандай сол шакта жане мен кандай?!
Ансау бар жанда ес - туссиз! —Тым - тым алыста
Тек мени кутип жаткан бир ак алем бардай ......

Акку сындымын бугинде айдыны — кырау.
Ак алемге барып жерлер ем кайгыны мынау.
–Ониме карап, апыр - ау, шаппайсын ба енди,
Тусимде корип журетин сайгулигим - ау!..