Ернар Айдар

Ай ай ай

Жастыктын жалындаган шагында,
Кайгыда мунда жок еди.
Кайраймын сол бир кезге сагына,
Умитим менин коп еди.
Сагым боп жетелеген арманга,
Умтылдым назик сезиммен.
Бакытка енди жетип калганда,
Гайып боп ушты козимнен

Ай ай ай
Окиниш ортеседе озегимди,
Тагдырдын талкегине тозем енди.
Бирде ошип бирде лаулаган.
Ай ай ай
Конил шат, кушагымда толы гулдер,
Бакытты куанышка толы кундер,
Келеди-ау бир куни маган.

Бул басым не кормеди расында,
Таугада таска согылдым.
Аягым бир суринсе басында,
Табуын киын жолымнын.
Мундай боп оте бермес омирим,
Носерде жауын басылар.
Серпилип кара булты конилдин,
Шуагы куннин шашылар.

Ай ай ай
Окиниш ортеседе озегимди,
Тагдырдын талкегине тозем енди.
Бирде ошип бирде лаулаган.
Ай ай ай
Конил шат, кушагымда толы гулдер,
Бакытты куанышка толы кундер,
Келеди-ау бир куни маган.