Төреғали Төреәлі

Сағыныш

Аксункар кустай кеш тулеп,
Сонырак ушты оленим.
Сагыныш деген — ески дерт,
Табысу болар еми онын.

Уайым деген тагы бар,
Кауышу деп бил дауасын.
Саз кылып, анге салып ал
Самалды туннин ауасын.

Телмирип, жанын жабыкты,
Таусылды билем тагатын.
Терезен алды жарык-ты,
Жарыктан ари кара тун.

Кап-кара туннин койнында
Кап-кара шашын тогилип,
Шегине жетпей ойдын да,
Шетсиз бир мунга берилип;

Шемен мен шерди актарып,
Шешилип барин жаз маган.
Бакытым жансын хатты алып,
Балауыз шамдай маздаган.

Карашы, айнам, карашы,
Кутпеген сезим, тосын ой:
Жарык пен тунек арасы
Жарты кез деген осы гой.