Qarakesek

Періштедей

Жымиганын, жарык кылып айналаны,
Жылы жузин, журекти аймалады.
Сенин бейнен, миымда кайталанып,
Сенен гана, жаным жай табады. 
Калгым келмейди, адасып сенен,
Колымды жиберме, болинбесин денен. 
Тагдырыммен алысып келем(ин),
Калаганыма жетем деп.
Каладым омиримнин сонына дейин болганынды касымда,
Озинмен омир курасам деймин, аспан астында.
Тагдырым болып жазыл басыма,
Сенен басканы кормейм(ин), расында
Тобемди, кара булттар жауып турды,
Айналамнын бари биртиндеп жалыктырды. 
Ауыр уакыттар, журектерге не истеди ей?
Сен жарык секилди, тусип жарык кылдын,
Тун каптаган жанымды тауып кирдин.
Сен мени куткаруга келген периштедей. 
Кейде ашык аспан, кейде булттанып,
Кейде есик ашылып кейде кулыптанып. 
Кейде бииктеп кетип, кейде кулап,
Кейде жугирип бара жатып турып калып.
Карап откениме козден гайып болган,
Баска неден келип не кетпейди, тагдырга айып барма?
Ешкимге окпелемейм(ин) ешким окпелемесин,
Откен омирим мени айыптама. 
Откеним тус секилди болып калдыма?
Жарайд, казир карайды козим алдыга. 
Арманым бар адам болу, сосын аман болу,
Окинбеу, жатканда омирим тамам болып. 
Сен маган комектес - жакыным,
Журегиме жак, журегиннин жаркылын. 
Сен менин жылуымсын, салкын саттерде?
Сен барсын тагдырым жазган даптерде.