Төреғали Төреәлі

Қарындасым-ай

Кабагыннан айналдым, карындасым-ай.
Алде куткен биреуди сагынасын ба-ай?
Кабагыннан айналдым, карындасым-ай.
Алде куткен биреуди сагынасын ба-ай?

Адемисин куннен де – шашылган арай!
Сабыр етип турамын касында калай?
Журек килтин аниммен табайын десем,
Карындасым, кабагын ашылмаган-ай?!

К-сы: Кабагыннан айналдым, карындасым-ай.
Алде куткен биреуди сагынасын ба-ай?
Кабагыннан айналдым, карындасым-ай.
Алде куткен биреуди сагынасын ба-ай?

Мына бес кун жалганда: – сен, деп отем-ай.
Сен каласан инимди женгелетем-ай.
Келмесе де алдына куткен адамын,
Ол тусирген конилди мен котерем-ай!

К-сы: Кабагыннан айналдым, карындасым-ай.
Алде куткен биреуди сагынасын ба-ай?
Кабагыннан айналдым, карындасым-ай.
Алде куткен биреуди сагынасын ба-ай?

Таппай журсен жанына жанашыр адам,
Уртым толы жыртылмас жагасы болам
Бир куанып калайын умит оятып,
Кулмесен де, жымиып карашы маган.

К-сы: Кабагыннан айналдым, карындасым-ай.
Алде куткен биреуди сагынасын ба-ай?
Кабагыннан айналдым, карындасым-ай.
Алде куткен биреуди сагынасын ба-ай?