Қайрат Нұртас

Айта алмай

Журек багынбай, издейди тозим табылмай,
Тап-татти елигим, козине еридим,
Мумкин емес бир сат журу сени мулде сагынбай.
Тогилип гауһардай тамшы, козиме сезимди салшы,
Оралып озиме, еркелеп езиле,
Жанымда манги калшы.
 
 
Узилип тусти жанардан,
Бир умит нурдан жаралган.
Айталмай, айталмай, айталмай,
Мунын себебин.
Озинмен жаным егиздей,
Тасынып жаткан тениздей.
Журегим, журегим, журегим,
Нени сезесин?
 
Сулу елигим, омирде болшы серигим,
Жузиннен макпалдай бир бакыт тапкандай,
Каракаттай коздериннен умит тауып еридим.
Гул толы шырайлы багым,
Кормесем жан-дунием сагым.
Алапат сезимди, туншыккан тозимди,
Озинсиз сездирген жаным.
 
Узилип тусти жанардан,
Бир умит нурдан жаралган.
Айталмай, айталмай, айталмай,
Бунын себебин.
Озинмен жаным егиздей,
Тасынып жаткан тениздей,
Журегим, журегим, журегим,
Нени сезесин?