Қайрат Нұртас

Ауырмайды жүрек

Жастыктын жалынды бир куни еди,
тым ерекше атты тандары-ай.
Коздерине козим байланганда,
журек тулап оттай жанганы-ай 
Неге ояттын мени журмедин бе,
ой-санамды манги жауламай
Неге гана маган кездестин сен,
гашык болдым калай андамай?
 
Ауырмайды журек,ауырмайды,
сенсиз откен кундер болмаса
Ауырмайды журек,ауырмайды,
сени ойлаткан тундер болмаса
Ауырмайды журек,ауырмайды,
молдиреген козин болмаса
Ауырмайды журек,ауырмайды,
суйем деген созин болмаса..  
 
Жалындаган сол бир жаздын анин,
куз носери енди жалгасын
Ауырады журек, ауырады ,
ауырады журек болгасын
Бизди емес ол жак жылы дейме,
самгай бер канатын талмасын,
Жылатасын-дагы жубатасын,
арбир созин аткан коргасын  
 
 
Ауырмайды журек,ауырмайды,
сенсиз откен кундер болмаса
Ауырмайды журек,ауырмайды,
сени ойлаткан тундер болмаса
Ауырмайды журек,ауырмайды,
молдиреген козин болмаса
Ауырмайды журек,ауырмайды,
суйем деген созин болмаса..