Қуандық Рахым, Нұртас Қайратұлы

Түбінде жеңесің

Болмай калса конил-куйин,
Коз аштырмас жолын куйын.
Бирде кайгы, бирде жайлы,
Омир онай, омир киын…
Жалгыз калсан ертеди елес,
Аякталар ертеме-кеш.
Бар калауын орындалар,
Омир деген ертеги емес. 
Куантып, жылатсада омир талайды.
Кундерден кудер узбес конил арайлы,
Журеги калаганга ие болуды,
Ар адам калайды…

Конилин буйырганды кунсыз демесин,
Себеби сен омирге дымсыз келесин.
Сондыктан тагдырына унсиз конесин,
Тубинде женесин!
Топ ишинде тагдырлары,
Откенменен жаннын бари.
Жалгыздыкпен кун кешеди,
Мине, осылай тагдыр заны.
Баткан кунде, аткан танда,
Жете алмасан татти арманга,
Кол силтейсин барлыгына,
Бакытына шак калганда.