Қайрат Нұртас , Айдана Меденова

Бақытты жандармыз

Биздер гашык болганбыз, сонау бир шактарда,
Коктем конил булбулдай, сайраган бактарда.
Кеудемизде балауса, бал сезим гул ашып,
Аппак арман, ак шуак тандарга уласып.

Омир кандай конилди, тамаша татти еди,
Болмаушы еди окпе, наз, окиниш, аттени.
Ойда жокта белгисиз арамыз ажырап.
Махаббатын жабыркау, жабылды даптери.

 
Анди канат кып самгармыз,
Танды тандарга жалгармыз.
Молдир сезимнен жаралган,
Биздер бакытты жандармыз.


Кеткен еди мангиге арамыз алыстап,
Турсын бугин алдымда, гул шогын тагы устап,
Омир-озен сезимди толкындай шайкаган.
Болмесе екен, бул тагдыр биздерди кайтадан.
 
Анди канат кып самгармыз,
Танды тандарга жалгармыз.
Молдир сезимнен жаралган,
Биздер бакытты жандармыз.

Анди канат кып самгармыз,
Танды тандарга жалгармыз.
Молдир сезимнен жаралган,
Биздер бакытты жандармыз.