Ернар Айдар,Қайрат Нұртас

Сенде жүрек жоқ

Сенде журек жок
Ой мазалап тундер отти,
Озинди ансап кундер отти,
Талай, талай.
Махаббаттын балын иштим,
Уын иштим сагыныштын,
Абайламай.
Шын сезимге берiлмеген,
Суймегенге омир деген,
Онай, онай.
Арманымды сен билесин,
От журекти сондиресин,
Калай, калай?
Сенде журек жок,
Сенде журек жок,
Неге саган гашыкпын?
Сенде журек жок,
Сенде журек жок,
Неге саган асыктым?
Сенде журек жок,
Сенде журек жок,
Неге саган гашыкпын?
Сенде журек жок,
Сенде журек жок,
Бирак, бирак кеш уктым.
Унин сенин дирилдеди,
Кара козин кулимдеди,
Молдiредi.
Дауыл сокса бири калмай,
Умит неге акбулттардай,
Улбiредi?
Хат келмей ме сенен енди,
Мына унсиздик не дегенди,
Бiлдiредi?
Ойлар талап, тан да атыпты,
Ким бакытсыз, ким бакытты,
Кiм бiледi?