ATEM

Жыла да жырла

Періштеге жатпаймыз сайтанға да,
Құшағында тербеткен жайсаң дала.
Үстімізге төгілген ақ жауынмен,
Қайтер еді қайғымызды шайсаң қала.

Терезе ар жағында Күн тұр,
Мен ояндым демек Жаратқанға шүкір.
Етемін де кете берем күтіп қалды тіршілік,
Сол баяғы қоғамдық көлік, мінер көпшілік.
Таңғы сегіз, бір қарасаң кешкі алты,
Қарындасың құрбысында, інің көше де...
Ал сен тапқаныңның құшағына барасың қайтып,
Жарыңда сұрақ: жаным келесің сағат неше де?
Айтпа, алғыр сайтан, құрып кетсін бәрі,
Мұнда жасөспірім тамыр кесіп, жұтуда дәрі.
Әрі ойна, әлі ойда қор болған шағы,
Қай оңбаған құртқан бұның болашағын?
Бір шеңбер ішіндеміз, өмірді бумеранг, (бумеранг) дейді,
Бүгін шопыр - ертең бастық, бүгін бастық - ертең кедей.

Періштеге жатпаймыз сайтанға да,
Құшағында тербеткен жайсаң дала.
Үстімізге төгілген ақ жауынмен
Қайтер еді қайғымызды шайсаң қала.

Айқасу, күнде айқай-шу,
Ойында жас жұбайдың екіге жай қашу.
Сәбиді сүю арман үйі қаңырап, мұздап,
Сондықтан сен шүкір ет, ұл тап, не қыз тап.
Көп сөз керексізге айтылған,
Көп сөз айтылмады жақсыларға,
Сенбей жақынның көзжасына,
Сенеміз қайдағы жоқ балгермен бақсыларға.
Мен кімге ақыл айтам осылай жүргенде өзім,
Анамды жылатып, әкеме қатты сөйлеген сөзім.
Бар тілім жасап жүрекке, түсінбей қадірін,
Қорықсақта құшақтап қалудан қабірін...
Жақындардың, ақыларын алып кекшілдер әлек,
Досым түрме де отыр, өкініп, жұртта нем бар еді? (деп)
Реттелмес өмір, жөнге келмесең,
Кімнен не сұрайсың, өзің біреуге көмек бермесең.
Қ-сы
Періштеге жатпаймыз сайтанға да,
Құшағында тербеткен жайсаң дала.
Үстімізге төгілген ақ жауынмен
Қайтер еді қайғымызды шайсаң қала.

Періштеге жатпаймыз, сайтанға да,
Жай жерді мекендеушілерміз, біздің уақыт таяғанда,
Қағып қанат қара бұлттардың арасына бізде көрінбеске кетеміз,
Ал қазір біріміздің сәбиіміз, біріміздің көгімізде әке-шешеміз.
Жыла жүрек сен, жырла жүрек, жыла да жырла,
Жыла жүрек сен, жырла жүрек, жыла да жырла.