Шәмші Қалдаяқов

Қайықта

Болсактагы жана таныс,
Жузсек те алгаш кайыкта.
Ушкыр киял кетти-ау алыс,
Буйырмашы айыпка.
Самал болар толгандырган,
Айдын шалкар кол бетин.
Саулем, мени ойландырган
Сенин жаркын келбетин.
 
Колдин жузин нурландырып,
Тур ма сенин дидарын?
Сол бейненди турган кулип,
Су бетине кимадым.
Ескегинди берши маган,
Мен есейин, сен еспе.
Су кулкиси сылдырлаган
Сенин кулкин емес пе?
 
Ашылгандай айдын колде
Улкен омир есиги.
Су бетинде кайык, бейне –
Махаббаттын бесиги.
Жылжы, кайык, осы колде,
Жыр толтыршы жаныма.
Махаббаттын бесигинде,
Тербелейик тагы да.