Qarakesek

Аспанның жарлығы

Жанында болмагасын
Аландап катты менин басым.
Кундер отер, бари битер,
Калай сени коздерим кормей кетеди?
Корейин сонгы рет шыкканша сонгы дем,
Айтпайын ол жакка «журегим тонды» деп.

Аспаннын жарлыгы ишинди жандырды,
Аспаннын коздери изинди андыды.

Кайырмасы:
Озинди жасырма, езилип жасына,
Отетин гасырда ойымды асырма, оу, басыннан.
О-о-ой-ой, басыннан.

«Барин умытамын» деген сайын ойлайсын
«Умыту мумкин бе бир кунде?», жок, умыта алмайсын.
Айлар алмасып, жылдар жалгасарына ким кепил,
Бугин келдин, ертен кеттин.

Есин бар, есинди жина ертерек,
Жылап калатыны бар пенделердин жургенде еркелеп.
Ал мен журмеймин касында колыннан жетелеп, (жок!)
Жалгыз келдин, жалгыз кете бер.

Арада – коринбейтин кедерги болип турган,
Балким, болдык бул тагдырдын бир сынагында курбан.
Тогыспаган тагдырлар, коспаган жолдарым,
Кайтемиз, ештене келмеди колдан.

Озинди жасырма, езилип жасына,
Отетин гасырда ойымды асырма, оу, басыннан.
О-о-ой-ой, басыннан.

Жанында болмагасын...
Аландап катты менин басым...
Кундер отер, бари битер...