Текст песни
Кеше болашакты мулде баскаша елестетип едим,
Ал бугин елестеткениме уксамайды.
Кеше оган байланып калып едим,
Ал бугин оны устамайм.
Колдарын колдарымнан жибергенмин шешип,
Кабылданды мулдем мига кирип-шыкпаган шешим.
Менин билуимше, ол да окинеди екен,
Уакыт бизди осире ма десем, оширеди екен.
(Амалым) Амалым таусылып, шыдамым курып тур,
(Мен барган) Мен барган есиктердин барлыгында кулып тур.
Есигин ашшы жарыктын, мен келип турм,
Карангылыктан кашып келди мына кулын.
Ол жак карангы, басты кетиреди,
Аяктан шалды дей бергенде енди басты котерем.
Ол жакта дурысты томендетип, бурысты котереди,
Адилетсиздикке туншыгып, как айрылды кокирек.
Козим байланып кетип барам адасып,
Коркамын уакыт отип кете ме деп зая.
Шел басты адамдардын мунда козинин ак-карасын,
Жардемин керек, Танирим, бизди ая.
Отуде уакытым зая,
Козден гайып болатын куним де таяды.
Жогалатын арман, жогалатын жалган-ай,
Пенденин «аттен»-ге салып калганы-ай.
Ай-ай-ай-ай-ай-ай...
Болмайтын заттарга талай уакыт жумсадым,
Сойте тура калайм орыннын ен жумсагын.
Умыттым ажал келип мени кысарын,
Сойте тура калайм еки дуниенин кушагын.
Мени кешир, мен кетип барам шектен асып,
Айтатын адам болмай тур барин бетке басып.
Биздерди кешир, бизде билим, акикат десе, жоктын касы,
Бизге буйырта корме оттын касын.
Кеширши, умытсак Сенин барынды,
Сонын кесиринен казир конилим тарылды.
Кеширши, тек Сен гана бизди кеширетин,
Расында, Сен емес, биз кеширимге кешигетин.
Бари зая куртуда Сен берген уакытты,
Содан болар, коби отирик бакытты.
Кешеги кателик бугинге кедерги,
Бугинги кателик – ертенге.
Ал мен Озине сендим, куткаршы!
Отуде уакытым зая,
Козден гайып болатын куним де таяды.
Жогалатын арман, жогалатын жалган-ай,
Пенденин «аттен»-ге салып калганы-ай.
Конилимде бирде куз, бирде жаз,
Тогилуде сыртка емес, ишиме жас.
Олар тусинбейди мени,
Олар сезине алмайды.
Ку дуниеге маз болып олар оздерин алдайды.
Сезинем екинши омирди,
Сол жакка карай бурдым конилди.
Ойлайм ол жакта кунимди,
Сенем ол жакта корем деп жакындарымды.
Калайм оларга жакындауымды,
Сезинем аспан мен Сени,
Мен сенем, отына тастама мени.
Мен шыдай алмайм, ешким шыдай алмайды!
Мен шыдай алмайм, ешким шыдай алмайды!
(Ай-ай-ай, ку дуние...)
Биз коп нарсе билмеймиз,
Биз коп затты кормеймиз.
Сокыр болдык сокырлардын арасында.
Бизди ая,
Курткан болсак уакытынды за
Ал бугин елестеткениме уксамайды.
Кеше оган байланып калып едим,
Ал бугин оны устамайм.
Колдарын колдарымнан жибергенмин шешип,
Кабылданды мулдем мига кирип-шыкпаган шешим.
Менин билуимше, ол да окинеди екен,
Уакыт бизди осире ма десем, оширеди екен.
(Амалым) Амалым таусылып, шыдамым курып тур,
(Мен барган) Мен барган есиктердин барлыгында кулып тур.
Есигин ашшы жарыктын, мен келип турм,
Карангылыктан кашып келди мына кулын.
Ол жак карангы, басты кетиреди,
Аяктан шалды дей бергенде енди басты котерем.
Ол жакта дурысты томендетип, бурысты котереди,
Адилетсиздикке туншыгып, как айрылды кокирек.
Козим байланып кетип барам адасып,
Коркамын уакыт отип кете ме деп зая.
Шел басты адамдардын мунда козинин ак-карасын,
Жардемин керек, Танирим, бизди ая.
Отуде уакытым зая,
Козден гайып болатын куним де таяды.
Жогалатын арман, жогалатын жалган-ай,
Пенденин «аттен»-ге салып калганы-ай.
Ай-ай-ай-ай-ай-ай...
Болмайтын заттарга талай уакыт жумсадым,
Сойте тура калайм орыннын ен жумсагын.
Умыттым ажал келип мени кысарын,
Сойте тура калайм еки дуниенин кушагын.
Мени кешир, мен кетип барам шектен асып,
Айтатын адам болмай тур барин бетке басып.
Биздерди кешир, бизде билим, акикат десе, жоктын касы,
Бизге буйырта корме оттын касын.
Кеширши, умытсак Сенин барынды,
Сонын кесиринен казир конилим тарылды.
Кеширши, тек Сен гана бизди кеширетин,
Расында, Сен емес, биз кеширимге кешигетин.
Бари зая куртуда Сен берген уакытты,
Содан болар, коби отирик бакытты.
Кешеги кателик бугинге кедерги,
Бугинги кателик – ертенге.
Ал мен Озине сендим, куткаршы!
Отуде уакытым зая,
Козден гайып болатын куним де таяды.
Жогалатын арман, жогалатын жалган-ай,
Пенденин «аттен»-ге салып калганы-ай.
Конилимде бирде куз, бирде жаз,
Тогилуде сыртка емес, ишиме жас.
Олар тусинбейди мени,
Олар сезине алмайды.
Ку дуниеге маз болып олар оздерин алдайды.
Сезинем екинши омирди,
Сол жакка карай бурдым конилди.
Ойлайм ол жакта кунимди,
Сенем ол жакта корем деп жакындарымды.
Калайм оларга жакындауымды,
Сезинем аспан мен Сени,
Мен сенем, отына тастама мени.
Мен шыдай алмайм, ешким шыдай алмайды!
Мен шыдай алмайм, ешким шыдай алмайды!
(Ай-ай-ай, ку дуние...)
Биз коп нарсе билмеймиз,
Биз коп затты кормеймиз.
Сокыр болдык сокырлардын арасында.
Бизди ая,
Курткан болсак уакытынды за
Слушайте еще треки
Комментарии (0)
Добавить