Qarakesek

Көңіл бөл

Миымда бари тур (бари тур),
Менен ары тур, жанып турм – ортейм.
Журегим азирге бос болмай тур,
Бул махаббат дос болмайтын.
(Мен баскаша ойлайм!)
Ал сен ойладын калай (калай),
Козкарасын буган калай карайды?
Бари отсе де, откенди аркалайды
Арким аркалай, ары карай.

Томенге кулап-кулап,
Калды ма жанын жылап?
Бола ма соз беруге,
Созге еруге, озгеруге-ей?
Есинде болам, болам,
Кетсен де манги жырак.
Конил бол озгелерге:
Создерине, коздерине,
Конил бол барине.

Жанбырлы кун, жасын секилди сенин,
Токтап жауатын мезгилсиз келген ауа-райы.
Бакыт келип мандайыннан суйер дедин
Ботен багыттан, арманыннын, хых, ауырын-ай.
Сен кун секилдисин сагымда дирилдейтин,
Салкын келгенде бултты аспан узак коринбейсин.
Сенин кулкин, балким, коктемнен сулу,
Кадири мен сияктыларга билинбейтин.
Телефон тунименен тынбайтын,
Арада сагыныш бар сынбайтын.
Еки дене, шамалы шыдай тур,
Алда олим емес, алда – Кудай тур.
Тозе алмасан, жылай тур,
Жылай бер, калаган омирин болмай тур.
Сурай бер, естип, берер, сурай тур,
Сен сураган бакыт (барибир манги...) барибир манги болмайтын.
(барибир манги болмайтын...)

(Томенге) Томенге кулап-кулап,
Калды ма жанын жылап?
Бола ма соз беруге,
Созге еруге, озгеруге-ей?
Есинде болам, болам,
Кетсен де манги жырак.
Конил бол озгелерге:
Создерине, коздерине,
Конил бол барине.

Менин журегимде уйин бар,
Кел, конып кет, есинди жиып ал.
Узилмеген умит бар баягыдан бир озине,
Оны киып алып кет.
Жылдар жанарынды жасырып тастап менен,
Билмейм, асыгып келем муздап денем.
Арманым аспанга кетип калды,
Ал мен кутип калдым, тирелди музга кемем...
Тирелди музга кемем